Dat ik niet altijd de tijd kan vinden om een update op deze website te plaatsen is een ding. Nu is het echt alweer meer dan te lang geleden en dat heeft gedeeltelijk ook met het vorige bericht, over de Nintendo Switch, te maken.
Maar meer dan dat heeft het niet updaten voor de afgelopen 2 maanden te maken met de launch-title waar ik zo ontzettend naar uit heb gekeken; The Legend of Zelda – Breath of the Wild.
De titel van deze post zegt natuurlijk al wel een beetje wat ik er van vind maar laat me even iets uitgebreider met jullie delen waarom ik dat dan ook vind…
03-03-2017 – Switch Day
03-03-2017, de dag dat ik kennis mocht maken met Nintendo Switch, het systeem wat ervoor zorgt dat ik mijn thuisgame, onderweg kan spelen. En geloof me dat is echt een game-changer.
Ik heb in de periode dat ik de Nintendo Switch in mijn bezit heb gegamed op zoveel verschillende plekken en voornamelijk was dat met het oog op The Legend of Zelda – Breath of the Wild.
Om een idee te geven van waar zoal;
- Thuis – op mijn kamer.
- Thuis – beneden terwijl andere voor de buis iets keken.
- Thuis – in de tuin.
- Op het werk – jaja wel in de pauze.
- In het vliegtuig – naar Londen.
- In de trein – van Standen – naar London
- In het vliegtuig – naar Barcelona.
- In het vliegtuig – naar Eindhoven.
- In diverse hotels.
- Bij vrienden.
- Etc.
Kortom je snapt het idee wel, ik heb al goed gebruik gemaakt van het portable aspect van de Nintendo Switch en ik kan voor mijn gevoel ook niet meer terug naar een systeem wat dit aspect niet heeft. Geloof me ik heb het geprobeerd, zoals eerder aangegeven heb ik een fully modded Nintendo Wii U staan.
Nog niet alle games die ik daarop wil spelen zijn uit of compleet (meer over het feit dat ik een complesionist ben zometeen). Maar ik merk dat omdat ik ze thuis moet spelen en niet onderweg verder kan spelen is een ding.
Om dat nog eens extra te onderstrepen; de eerste keer dat ik de eindbaas van Breath of the Wild (BOTW), Calamity Ganon, versloeg was toen ik met het team van Scherponline onderweg was met de trein naar Londen. Dat gevoel / die ervaring kun je niet op een soortgelijke manier thuis hebben.
Dus kortom; ondergetekende is al zeer enthousiast over de Nintendo Switch. Het enigste wat nog beter moet is MEER games. Begrijp me goed ik heb ook een aantal E-shop titels zoals; Snake Pass, Shovel Knight – Treasure Trove, Shovel Knight – Specter of Torment, Snipperclips om er een paar te noemen, maar dat zijn toch meer leuke toevoegingen dan dat het de games zijn waarin echt de nodige uren gaan zitten (daarover ook zo meer).
Vandaag komt Mario Kart 8 Deluxe uit en ondanks dat dit min of meer een betere versie is van Mario Kart 8 op de WII U kijk ik hier heel erg naar uit. Omdat het de definitive editie zal worden van een uiterst goede game met toch net wat optimalisaties die het een nog betere game maken.
Zie bijvoorbeeld onderstaande video;
Ik voorzie dus een geweldige toekomst voor de Nintendo Switch. Maar genoeg puur Nintendo fanboy gedoe. Ik zei best zelda ever … laten we het daarover eens hebben.
The Legend of Zelda – Breath of The Wild
Voor ik op diverse aspecten in ga; ik heb eigenlijk alle Zelda games gespeeld, yes zelfs nog toen het op de Philips CDI uitkwam maar laten we daar niet teveel woorden aan vuil maken.
Ik heb lang gedacht dat er geen Zelda game ooit meer zo goed zou worden als het meesterwerk The Legend of Zelda – Ocarina of Time. Op dat gebeid sta ik verder trouwens niet alleen, het internet heeft OoT altijd heel hoog aangeschreven.
Wat maakt dit dan de beste zelda ooit? Heel veel factoren eigenlijk!
Laten we beginnen met de zaken die direct duidelijk mogen zijn;
Open World
Voor het eerst in een Zelda game kun je echt je eigen weg kiezen en ben je buiten het tutorial gedeelte ‘The Great Plateau’ geheel vrij om te gaan en staan waar jij wil, wanneer jij wil, hoe jij wilt. Dit concept van open world is ongekend goed uitgevoerd, zo goed dat je bij het overbrengen in een aantal zinnen hier geen eer aan kunt doen eigenlijk.
Om daarin toch wat voorbeelden te geven; je kunt eventueel zelfs van het tutorial level af zonder het te voltooien, is dat handig, niet echt maar het kan. Je kan nog een stap verder gaan en direct richting Hyrule Castle gaan om te kijken of je met je 3 hartjes een kans hebt tegen Calamity Ganon, wederom het kan, een 3 hart battle tegen Ganon is niet voor iedereen weggelegd zal ik maar zeggen.
Daarnaast is deze Open World om het kort uit te drukken gigantisch. Er zijn momenten dat je een woestijn aan het oversteken bent dat je denkt van houd dit nog op, zelfde voor door de bergen klimmen en doen. Daarom ben ik blij dat Nintendo op een slimme manier gekozen heeft voor ‘fast-travel’ middels de nodige torens maar ook via de mini puzzle tempels; Shrines.
Moeilijkheidsgraad
Zelda games waren altijd goed te doen, niet echt frustrerend moeilijk. Deze game breekt daar toch wel een stuk mee. Dit is vooral goed te merken in het begin van de game, waar een single hit van een enemy al fataal kan zijn, een val van een berg, het inslaan van de bliksem op je etc.
Nee ik moet zeggen dat ik dit waardeerde want het geeft je ook echt een gevoel van het is niet altijd maar a la Rambo op alles en iedereen af. Je moet soms een stukje strategisch denken van hoe schakel ik die groep enemies nu effectief uit.
Eerste ontmoeting met een Guardian;
De enemy 10 keer geraakt, geen krasje. Hij raakt je 1 x, instant death.
Door hoe ze werken, NOPE hij doet weer wat nieuws … en weer dood.
Ah maar nu heb ik hem .. .ah wat nou weer … NEEEEE STOP SHOOTING THE FUCKING LASER …
Indien het ook nog een Stalker Guardian is (degene die lopen); oh ik ren hem er wel uit … NOPE… oh hij volgt me vast niet zover … NOPE.
Mooie memories hoor geloof me!
Eerste ontmoeting met een Lynel;
HOE, WAT, WAAR, OH DAA…. FACK.
FYI; Lynels zijn de slimste en moeilijkste enemies in het hele spel.
Er achter komen dat er nog sterkere Lynels (Silver) zijn … NEEEE
Daarbij moet ik wel zeggen, nu 185+ uur in de game, dat die moeilijkheidsgraad nu wel grotendeels weg is. Tuurlijk je leert skills dit dat maar het is niet meer te vergelijken. Wel zijn Lynels gewoon de meest uitdagende enemies in de game, niet meer echt moeilijk maar ze zijn moeilijker dan de echte bazen en sub-bazen en dat zie je doorgaans in games niet.
Shrines en Dungeons
De shrines en het hele principe van kleine tot middelkleine puzzels was meer dan top. Eigenlijk wel jammer dat het er maar 120 waren. Leuk concept, goed qua afwisseling van wat je moet doen.
Sommige Shrine Quests (dingen die je moet doen voor een Shrine verschijnt) zijn heel leuk uitgevoerd. Daarnaast zaken zoals Eventide Island – Shrine Quest wat gewoon super (geen spoilers) is. Yes ik vond de shrines super om te doen.
Dungeons, tja hoe ga ik dit zeggen; er zijn er 5 waarvan er 4 de zogenaamde Divine Beasts zijn. Het nadeel is wellicht dat ik al zolang Zelda speel dat ik bij een dungeon echt een uitdaging verwacht zoals een Water Temple in Ocarina of Time. Dat niveau halen deze dungeons niet, ze zijn goed maar voelen niet als de dungeons van andere games aan.
Ik moet daarbij wel zeggen dat ik de min of meer vijfde dungeon; Hyrule Castle zelf dan weer echt goed vind. Voor mijn gevoel had deze iets pittiger gemogen maar deze dungeon PAST gewoon en is leuk om door te moeten. Dat is misschien ook nog een goed punt. Je kunt de andere 4 dungeons niet opnieuw bezoeken (niet dat dat cruciaal is).
Setting
De algehele setting, de art-style maar ook de gekozen minimalistische muziek past voor mijn gevoel perfect. Had Nintendo ervoor gekozen om iets in de stijl van de muziek van Taylor Davis – Melodies of Hyrule te doen dan was ik ook heel erg blij geweest maar de uitvoering past zoals nu gedaan ook super.
Grafisch moet je geen vergelijking gaan maken met next-gen consoles zoals de PS4 en de Xbox One. Dat is en zal Nintendo nooit zijn, en voor mij persoonlijk is dat geen enkel probleem. Breath of the Wild ziet er super uit en ook de cinematic stukjes sluiten daar perfect op aan. Het voelt als 1 geheel, in plaats van dat je nog echt verschil kunt opmerken tussen FMV en game.
Geef mij maar 1 game zoals deze met deze gameplay ten opzichte van alle high end uitziende titels die qua gameplay niet mee kunnen.
Dingen die beter kunnen
Perfecte games bestaan eigenlijk gewoon niet, maar deze Zelda komt ontzettend maar dan ook ontzettend dichtbij. Maar er zijn een aantal dingen die Nintendo toch anders had kunnen doen;
- Amiibo wall
Een aantal zaken zitten achter een Amiibo muur waardoor ze niet op een andere manier te verkrijgen zijn. Denk hierbij aan speciale outfits van vorige Zelda games, special wapens uit vorige Zelda games, Epona (het paard uit Ocarina of Time, Twilight Princess etc).
Ik snap vanuit een Nintendo standpunt dat ze het zo doen maar kom op zulke dingen wil je in game kunnen vinden, unlocken etc. en dit zal een x aantal fans echt dwarszitten.
Persoonlijk ga ik ook de amiibo’s niet aanschaffen, ik heb een amiibo emulator die hierbij uitkomst bied.
- Star Fragments
Deze items heb je indien je niet alles 100% wilt halen en geen amiibo’s hebt (zie hierboven) nauwelijks nodig (even zo uit mijn hoofd heb je er 3 misschien 4 nodig) en dan is het goed te doen. Maar indien je ook de amiibo gear wilt upgraden tot de max dan heb je er toch een redelijk aantal nodig. Laat het nou net zijn dat deze dingen alleen 1 keer per (game) nacht vallen, je ze maar net moet zien en op tijd moet kunnen oppikken. Ze zijn dus redelijk tijdrovend.
Nu er 185+ uur in deze Zelda zit en ik weet wat ik bijvoorbeeld aan in game geld (rupees) heb had het een idee geweest wellicht voor Nintendo om deze items door een NPC (non playable character) te laten verkopen tegen een ziek hoge prijs. Dat had ik welkom geheten.
PS: ik ben met het upgraden van outfits ook nog niet mee klaar. - Dragon Parts
Deze items heb je voor sommige main-game gear upgrades maar ook amiibo gear nodig. Er zijn 3 draken, met alledrie drie verschillende dingen die ze kunnen droppen (scale, claw, fang). Maar deze draken doen ook maar 1 drop per (game) dag.
Ook hier had ik een NPC die ze voor een ziek hoge prijs verkocht niet vervelend gevonden.
- Medal of Honor – Lynels
Er is een leuke sidequest die je alleen maar tegenkomt als je bij een bepaalde NPC op een specifiek onderwerp doorvraagt. Deze controleert dan vervolgens hoeveel van de Molduga, Talusses en Hinoxes je verslagen hebt. Heb je ze allemaal krijg je een medaille (die nog niets doet … kom maar op met DLC waarin dat wel nodig is)
Wat ik hier mis is een Medal of Honor voor de meeste moeilijke enemies in het spel. De reden is simpel; Nintendo claimt dat dit ‘gewone’ enemies zijn. Wel cool dat deze gewone enemies dan moeilijk zijn dan de echte bazen in het spel. Just sayin Nintendo ik wil hier een medal voor kunnen halen.
- Horse Minigames
Oke vooropgesteld; Nintendo heeft een geschiedenis met dit type mini-games en dat is dat deze of ongenadig moeilijk zijn of dat om een of andere vage reden de anders zo betrouwbare controls het opeens helemaal kwijt zijn.
Helaas is dat in BOTW ook het geval; er zijn twee mini-games waar je te paard een route moet afleggen en bij de andere ook nog even wat targets moet raken. Klinkt niet al te moeilijk toch?
Ik denk dat dit de echt enigste momenten in het spel geweest zijn waarbij ik last kreeg van rage-quit. Dat houd in dat ik zo gefrustreerd werd tot een punt dat ik gewoon echt klaar was met het spel. Maar na beide 1,5 – 2 uur te hebben gedaan lukte het dan toch. (het duurt circa 1,5 minuut om het route af te leggen dus het zijn redelijk wat pogingen). Nintendo moet hier echt wat aan doen. Daarnaast zijn deze twee mini-games vereist om alles in de gam te kunnen halen.
- Korok Seeds
Op zich een leuke idee om kleine puzzels door heel de wereld heen te zetten op de meest maffe plekken. Yes heel erg Zelda zou ik zeggen. Maar nu, zoals gezegd 185+ uur in game, en er pas 230+ hebben terwijl er 900 zijn is een beetje veel van het goede.Daarnaast is er geen optie om ze goed te zoeken, ze verschillen nogal van opzet etc. en ik ben bang dat dit wellicht de eerste keer gaat worden dat ik voor een Zelda game een guide nodig ga hebben want ik zit bij lange nog niet eens in de buurt van die 900.
Wat bijkomend jammer is is dat deze 900 elementen voor zover ik kan inschatten even zwaar wegen op de overall completion die op de map wordt aangegeven, welke nu net iets boven 50% staat, terwijl ik dus alle main-quests, side-quests, shrine-quests, shrines, outfits, medals of honor, hyrule compendium, memories wel heb.
More to come
En dan is het zo dat dit nog niet het einde is van deze game; er komt DLC aan in de zomer van dit jaar en in de winter van dit jaar.
Voor de zomer staat Hard Mode en Cave of Trials gepland, plus een aanpassing voor de map. Hard Mode kijk ik naar uit, zoals gezegd vind ik een uitdagende game super. Cave of Trials is leuk alleen hoop op iets meer dan alleen verdieping na verdieping aan enemies.
In de winter zou er nog een uitbreiding op het verhaal komen met een nieuwe dungeon en nog andere nieuwe uitdagingen.
Kortom ik ga sowieso later nog terug keren bij Breath of the Wild en dat is natuurlijk ook heel slim gedaan door Nintendo. Het geeft ze wellicht ook wat ruimte om te werken aan de nieuwe Zelda zonder dat de druk van de community erachter zo hoog zal zijn.
BEST ZELDA EVER
Als je al deze factoren meeneemt en langs andere versies zet kun je eigenlijk niet anders zeggen naar mijn mening dan BEST ZELDA EVER.
Is de game perfect, nee en dat hoeft ook echt niet. Perfectie is een illusie, maar perfectie nastreven en zo dichtbij komen is ook voor maar heel weinig games weggelegd. Deze Zelda is niets minder dan een meesterwerk en niet voor niets dat het zelfs op een platform zoals MetaCritic een score van 97% behaald. Daar sluit ik me meer dan volhartig bij aan.
Daarnaast 185+ uur al in deze game, er komt denk ik nog 10 – 15 uur bij om alles af te ronden qua outfits en korok seeds. 200 uur in een game dat zegt als punt al iets want dat haal je lang en breed niet bij iedere game.
UPDATE 16-08-2017 – 11:05
Toch even een kleine update aan het bovenstaande, want 200 uur. Nah laten we zeggen dat ik daar een stukje overheen ben gegaan. ik heb er op dit moment namelijk iets meer dan 395 uur inzitten. Yes dat is natuurlijk een stuk meer maar ik moet daarbij zeggen dat de Koroks gewoon ontzettend veel werk is, de Trial of the Sword (voorheen Cave of Trials) een zeer leuke toevoeging is (denk Eventide Island maar dan nog leuker) en dat ik ook Master Mode volledig heb afgerond (en dan bedoel ik echt alles; main quests, shrines, side quests, Kilton medals, koroks, alle outfits optimaal gemaakt, de koroks, alle horse bridles en saddles etc.)
Juist ja Zelda BOTW is nu echt 100% klaar … ofja in ieder geval tot de Champion’s Ballad DLC komende winter uitkomt. Aangezien het een story uitbreiding is kan dat zomaar weer een x aantal uur toevoegen.
Daarmee gaan we zonder enig probleem over de 400 uur wat voor een game in het algemeen al veel is maar voor een Zelda titel gewoon absurd. Ben ik na de huidige 395 uur nog steeds van mening dat dit de beste Zelda ooit is? 100% zeker, maar er zijn altijd nog wel verbeterpunten die de ervaring nog beter maken … all I can say is Nintendo; BRING IT ON!
